कविता : धुँवा
-साकार बाबु सुबेदी
एक जोर स्थिर मेरा आँखाहरूले,
निसङ्कोच भेटेकै हुन जवाफहरू,
प्रतिस्पर्धि भीडहरूबाट छुट्टिएको,
तिम्रो गर्विलो मुहारका रवाफहरू ।
तिमी थियौ, अनि समय साथैमा थियो,
शर्तहरू एक एक पूरा गर्ने आँट थियो ।
जग बसाल्दाका ईँटहरूमाथि थपिएको,
एक अर्काे शर्तको ईँट थप्ने छाँट थियो ।
निरन्तर खेर गएका मेरा श्वासहरूले,
ननिकाले कै हुन नरसिँगाका आवाजहरू,
करारमा सही थाप्न भयभित भएका,
मेरा सुक्दै गएका स्वरयन्त्रका अन्दाजहरू ।
बाटो राम्रै थियो, समय सँगै दोबाटो भयो,
पथिक साटिने ठट्टाखेल नै मायाजाल भयो ।
ऐना नियाल्दै अफुलाई युधिष्ठिर ठानिएको,
एक अर्काे सत्य मुकाम जुवाको खाल भयो ।
खप्टिएर अर्कैले समाएका तिम्रा हातहरूले,
हावामा हल्लिएर दिएका बिदाइका सूचनाहरू,
कोशौंसम्म धुलो उडाएर मुखमा छ्यपिएका,
मेरा मर्दै गएका अमर प्रेमका तिम्रा निशानहरू ।
भैंसेपाटी, ललितपुर
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
खडेरीले मकै सुक्न थालेपछि नारायणी लिफ्टबाट पानी छाडियो
-
शुक्रबारदेखि कक्षा १२ को परीक्षा : तीन लाख ९० हजार आठ सय ४७ परीक्षार्थी सहभागी हुँदै
-
इँटाभट्टामा जिउँदै मान्छे जलाउने आलम दाजुभाइसहित ४ जनालाई जन्मकैद
-
टोपबहादुरसहित ७ जनालाई धरौटीलाई छाड्न सर्वोच्चको अस्वीकार
-
बागमती संसद्को हिउँदे अधिवेशन : खर्च ११ लाख, उपलब्धि शून्य
-
कर्णालीका मुख्यमन्त्रीले पाए विश्वासको मत