– लक्ष्मण सिटौला 

तिमी पछि मेरो साथी आकाशकी जून
तिमीले नै  सिकाएकी कोल्टे फर्की रुन

बिहानीको  शीत झर्दा आफै झरेजस्तो
हिउँ चुलीमा  हिउँ पर्दा आफै परेजस्तो
एकान्तमा  कसले  गायो बिरहीको धुन
तिमीले नै  सिकाएकी कोलल्टे फर्की रुन

छायाँ भई गैजानेलाई यता केको माया
कोही  पनि  देख्दिन म मेरो दायाँ बायाँ 
पर भा कि इन्द्रेणीलाई  के सकुँला छुन
तिमीले नै  सिकाएकी काल्टे  फर्की रुन

नुवाकोट