कविता : इच्छा
शनिबार, २८ पुस २०७५, ११ : ३१
मनोज लम्साल
असीमित भोक जगाएर कर्मको
सपनालाई म ब्युझाँउन सकूँ
काँडाहरू हटाएर पथको
दिव्य मार्ग म बनाउन सकूँ
विचलन मनमा कहीँकतै नआओस्
चट्टानसरी अडिग बन्न म सकूँ
तिर्खाएका काकाकुल मनहरूलाई
पानी बनेर मेटाउन सकूँ ।
हारेर मुर्झाएका फूलहरूमा
लाली बनेर झर्न म सकूँ
अभावले पिल्सिएका ओठहरूलाई
आशा बनी हरदम हँसाउन सकूँ
अँध्यारोको कहरमा बाटो भुल्नेहरूलाई
प्रकाश बनी बाटो देखाउन सकूँ
अन्यायको जाँतोमा पिसिएकाहरूलाई
न्यायरूपी डोरी बनी बाध्न म सकूँ
आफूभित्रका हरेक कमजोरीलाई
खुल्ला हृदयले स्वीकार गर्न म सकूँ
आफूलाई आफैले प्रश्न गर्दै हरदम
एक असल मानिस बनी देखाउन सकूँ
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
लागु औषध मुद्दामा फरार दुई जना भारतमा पक्राउ
-
भोजपुर गोल्डकप : त्रिभुवन आर्मी क्लब फाइनलमा
-
हरिपूर्वामा आगोले चार घर जले
-
तातो हावा ‘लू’ ले नेपालगञ्जको जनजीवन प्रभावित
-
खडेरीले मकै सुक्न थालेपछि नारायणी लिफ्टबाट पानी छाडियो
-
शुक्रबारदेखि कक्षा १२ को परीक्षा : तीन लाख ९० हजार आठ सय ४७ परीक्षार्थी सहभागी हुँदै