कविता
एक विद्रोहीको आत्मकथन
शनिबार, २७ असार २०७७, १० : २८
-राममणि सिटौला
मैले हेर्न खोजेको थिएँ
तिम्रो ऐनामा
मेरो पनि छवि
मागेको थिएँ
यो धर्तिमा टेक्नलाई
एक पाउ जमिन
विशाल समुन्द्रमा
प्यास मेट्नलाई
एक घुट्को पानी
अथाह आकाश मुनि
शिर लुकाउन
सानो छत
कोर्न चाहेको थिए
हक र नागरिकताको रंगले
मेरो पनि सुन्दर चित्र
उतार्न खोजेको थिए
सप्तरंगी इन्द्रेणीले भरिएको
कोलाज
तिमीलाई सह्य भएन
यी सब
दौडिए तिम्रा अहमका घोडा
क्यानभासमा
छोडिदिए टापका निशान
खण्डित भए
मेरा बिम्ब
तिम्रा कुदृष्टिका मारले
म फगत विद्रोही होइन
म हुँ एक अपमान
एक घृणा
एक जीवन
जसलाई तिमिले गाड्यौ
घनघोर अन्धकारमा
जसलाई तिमीले घचेट्यौ
धेरै योजन पछाडि
कुल्चिनु कुल्चियौ
तिमीले मलाई
घाँस सम्झिएर
अब म कुल्चिन्छु
तिमीलाई
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
अस्पताल परिसरमा इजरायली कारबाही, एक हप्तामा २ सय व्यक्तिको मृत्यु
-
एक वर्षमा ५ हजार १५० वटा गम्भीर प्रकृतिका अपराध
-
एसइई परीक्षा : सुदूरपश्चिममा एक हजार २१ परीक्षार्थी अनुपस्थित
-
राष्ट्रियसभा उपाध्यक्ष अर्यालले दिइन् पदबाट राजीनामा
-
काठमाडौँको छाउनीमा सर्जन डा.प्रतिभा धौभडेल मृत फेला
-
शिक्षा मन्त्रीले सोधिन् मन्त्रालयका २० जना कर्मचारीलाई स्पष्टीकरण