एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
एक झिम्काइमा नारान (नारायणगोपाल)
स्वरसम्राट नारायणगोपाल गुरुवाचार्यका बारेमा गीतकार नगेन्द्र थापाले मधुपर्क (वैशाख ०४८)मा नारायणगोपालमाथि आलेखका लेखेका थिए । नगेन्द्रकै आलेखबाट ‘एक झिम्काइमा नारान’लाई यहाँ प्रस्तुत गरेका छौँ ।
जन्म : वि.सं. १९९६ असोज १८ ।
मृत्यु : वि.सं. ०४७ मंसिर १९ ।
जन्मस्थान : किलागल काठमाडौं ।
पिता : श्री आशागोपाल गुरुवाचार्य
आमा : राममाया गुरुवाचार्य
पत्नी : पेमला गुरुवाचार्य ।
बिहे भएको वर्ष : २०२७ फागुन ।
छोराछोरी : छैनन् ।
दाजुभाइ : एक दाजु, चार भााइ (एकजना रहेनन्) ।
दिदीबहिनी : तीनजना ।
शिक्षा : एमएसम्म पढेको भारतको बडोदामा शास्त्रीय संगीत अध्ययन गरेको तर पूरा नगरेको ।
प्रसारित गीत : डिस्क र टेप गरी २०० भन्दा बढी ।
सोख : खाना बनाउने, चेस खेल्ने, चंगा उडाउने, फुटबल म्याच हेर्ने, टेबुल (विशेषगरी काठको) अगाडि पर्‍यो कि बजाउन थालिहाल्ने ।
सम्पादन : बागीनाका प्रकाशक तथा सम्पादक ।२०३७ सालमा सांस्कृतिक संस्थानका महाप्रबन्धक ।
सञ्चार मन्त्रालयमा सल्लाहार ।
कृति : कान्छी मस्याङ्ग (गीति नाटकको कथा) ।
– सामान्य उचाइ (पाँच फिट ७ इन्च हो कि जस्तो लाग्छ) ।
– चिम्सा आँखामाथि पावरफुल चस्मा ।
– पातलो माथिल्लो ओठमाथि जुँगाको मसिनो रेखा ।
– चिउँडोतिर अलिकति लत्रिएको तल्लो ओठ ।
– मोटामोटा चलबलाइरहने हातका औँलाहरु ।
– कसिएको तथा बराठिएको जिउको बनोट ।
सम्मान र विभूषण :
२०२३ सालका सर्वोत्तम संगीतकार, रेडियो नेपालद्वारा आयोजित ।
२०२४ सालको सर्वोत्तम गायक, रेडियो नेपालद्वारा आयोजित ।
२०३९ सालमा रत्न रेकर्ड पुस्कार, रत्न रेकर्डिङ संस्थानद्वारा आयोजित ।
२०४० सालमा इन्द्रराज्यलक्ष्मी प्रज्ञा पुरस्कार, राजकीय प्रज्ञा प्रतिष्ठान ।
२०४३ सालमा लाायन्स अवार्ड, विशाल बजार लायन्स क्लब, काठमाडौँद्वारा ।
२०४४ सालमा छिन्नलता पुस्कार ।
२०४५ सालमा जगदम्बाश्री पुरस्कार, मदन पुरस्कार गुठी ।
२०४५ सालमा वर्षको सर्वश्रेष्ठ पुरस्कार, अन्तर्राष्ट्रिय मञ्च पत्रिका ।
२०४७ सालमाा उर्वशी रङ्ग पुरस्कार ।
२०४८ सालमा त्रिशक्ति पट्ट तेस्रो (मरणोपरान्त) ।
मधुपर्क (वैशाख, २०४८)बाट साभार
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
