केही काम गरेर खाऊँ भने पनि शरीर छैन हात छैन 
भोको पेट चिच्याइ रहन्छ दाल तरकारी भात छैन 

आमाबाबु पनि बितिहाले घरमा कोही छैन साथमा 
आकाश हेरिहेरी दिन बिताउँछु, नरोएको रात छैन 

बिलौना छन् कथा छन् दुःखले मात्रै स्पर्श गरिरहन्छ
खुसीको आभास गरेको छैन कुनै खास बात छैन

हावाहुरी चलेर सबै झरिसके मेरा खुसीहरू यहाँ 
सुक्दै गयो जिन्दगीको रुख हाँगाहरूमा पात छैन

सहारा गरिदेऊ भनी छरछिमेकमा हात जोर्न पनि 
आश्रयहीन छु आफ्नो कुनै जग्गा जमिन मात छैन 

सुदूरपश्चिम बैतडी