(१)
वसन्त फेरि आउनेछ म पर्खिरहेको छु,
कोइलीले गीत गाउनेछ म पर्खिरहेको छु ।

चिसो उजाड यो हिउँद ढल्नेछ छिटै, 
स्वप्न–शाखा पलाउनेछ म पर्खिरहेको छु ।

फूलहरूसँगै फुल्नेछन जीवनहरू पनि, 
यो जग मगमगाउनेछ म पर्खिरहेको छु ।

चोरेर सुटुक्क सुगन्ध तिम्रो वदनको त,
पवन त्यो लहराउनेछ म पर्खिरहेको छु ।

फिँजाइ केश बैँसका  मुकुराउनेछ प्रकृति, 
मूल प्रीतको रसाउनेछ म पर्खिरहेको छु ।

वसन्त फेरि आउनेछ म पर्खिरहेको छु, 
कोइलीले गीत गाउनेछ म पर्खिरहेकोछु ।
००
(२) 
म आउनुअघि दर्पण त्यो टल्काउनु है,
हृदयको द्वारमा प्रीत–दीप  जलाउनु है ।

भिडेर काल महाकालसँग फर्कंदै छु प्रिय,
अबेर भए केही दीप त्यो ननिभाउनु है ।

कति छन् कति गुम्सिएका मनभित्र भावना, 
नसकिँदै कथा मेरा तिमी ननिदाउनु है ।

सम्झेर देश, आमा र मायालु कति रोए परदेशमा, 
म देखाउँला दर्द सारा तिमी आँसु नबगाउनुु है ।

सकिन अनमोल उपहार लिएर आउन, 
रित्तो आयो परदेशी भनेर नरिसाउनु है ।
००
(३) 
म फूल लिएर आएको छु, 
काँडा उतै दिएर आएको छु ।

आफ्नै काँडाहरूको ठुँगाइ छल्दै,
घाउ सारा सिएर आएको छु ।

प्रीतको अमृत बाँड्नु छ यो सहरमा,
कालकूट आफैँ पिएर आएको छु ।

सद्भावले फेरि जोड्नु छ यो सहर, 
एक लक्ष्यमा हानिएर आएको छु ।

उमंगका रङ उमार्न मान्छेका अनुहारमा 
बरु आफू उजाडिएर आएको छु ।

म फूल लिएर आएको छु, 
काँडा उतै दिएर आएको छु ।।