लघुकथा
अपाङ्ग
शनिबार, ३० भदौ २०८०, १३ : ५४
‘ल है, दिदी बहिनी हो । भोलि दर खाने निमन्त्रणा छ ।’ सिमरनले फोनबाटै धमाधम निमन्त्रणा बाँडिन् ।
लाखौँको भोज आयोजना भयो । भव्य पार्टी आयोजना गरियो । गन्यमान्य नेता पुगे । मासुदेखि मदिरासम्म व्यवस्थापन थियो । ठुलो होहल्ला मच्चिएपछि नजिकैको वृद्धाश्रमबाट वृद्धहरूले चिहाए । अर्को छेउको अपाङ्ग आश्रमबाट अपाङ्गहरूले चिहाए । उनीहरूलाई अवहेलना भएको महसुस भयो ।
‘तीज त दिदी बहिनीका पीडा साट्न मनाइन्छ । हामी वृद्धहरूलाई केही खुवाएको भए के जान्थ्यो ?’ वृद्धाश्रमका एक वयोवृद्ध बोले ।
ह्विल चियरमाथि उठाउँदै मनमाया बोलिन्, ‘पैसा भएर मात्रै के गर्नु ? सही ठाउँमा प्रयोग नगरेपछि । हामीभन्दा बढी अपाङ्ग रहेछन् यी तीज मनाउनेहरू त ।
हेलम्बु–६, सिन्धुपाल्चोक
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
घरदैलोमै एकीकृत सेवा पाउँदा स्थानीय खुसी
-
टर्कीको एक उड्डयन कम्पनीमा आक्रमण हुँदा कम्तीमा पाँच जनाको मृत्यु
-
जुम्लाबाट एक वर्षमा चार हजारले लिए नागरिकता
-
विदेशी मुद्राको विनिमय दर : आज कुनको मूल्य कति ?
-
कालीगण्डकी जलविद्युत् : लागत दुई खर्ब २४ अर्बभन्दा बढी
-
बिगो निर्धारण निर्देशिकामा व्यक्तिको सङ्लग्नताका आधारमा मात्रै आरोपीमाथि बिगो तोक्ने व्यवस्था गर्न सुझाव