मन र मान्छेहरु
-सुनीलबाबु श्रेष्ठ
एउटा मन
जहाँ कलिला आशाहरु मरिरहेका हुन्छन्
र निराशाका काला बादलहरु मडारिरहेका हुन्छन्
यस्तो लाग्छ
समुद्री तुफानी छालहरुका बीचमा बसेर
केवल मृत्यु मात्र पर्खिरहेका हुन्छन् मान्छेहरु
बिहानीसँगै आउने यी अखबारहरु
यही मृत्युका ठुल्ठुला खबरहरु छाप्न
उत्रिरहेका छन् प्रतिस्पर्धामा
र आतङ्कित बनाइरहेका हुन्छन् हरेक दिन मनहरु
पढेर अखबारहरु
काँपिंरहेको हुन्छ शरीर
एकनासले एकोहोरिन्छ मष्तिस्क
र सोचिन्छ कहिले आफ्नै मृत्युको समाचार
छापिने हो यी अखबारका पानाहरुमा
हिंस्रक मान्छेहरुको निकुञ्जमा
तिमीलाई जसले पनि चिथोर्न सक्छ
घाइते बनाएर रक्ताम्य बनाउन सक्छ
तिम्रो खुट्टा काटिन सक्छ
जिब्रो थुतिन सक्छ
दिनदहाडै आतङ्कको भरमा
कुनै अबोध नारीहरुको अस्मितामाथि धावा बोलिनसक्छ
हाट बजारका राँगा खसी जस्तै
मान्छेहरुको भीडभाडमा चट्ट काटिन सक्छौ
पोखिएको तिम्रो आलो रगतले
अमूर्त चित्र बनाएर
कोही पनि सफल चित्रकार बन्न सक्छ यहाँ
किनकि हराउँदै जाँदैछ यहाँ
मानवीय संवेदनाहरु
हराउँदैछ सभ्यता बस्तीहरुमा
बनिरहेका छन् पत्थर मान्छेहरु
मृत्युमा उत्सव मनाउन
बानी परिरहेका छन् मानिसहरु ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
जसपाका तीन मन्त्रीको शपथ साँझ ६ बजे
-
मधेस प्रदेश : सरकारबारे हानथाप
-
बङ्गलादेश छात्रवृत्ति प्रकरण : बङ्गलादेशका राजदूतसँग शिक्षामन्त्रीको छलफल
-
ललितपुर मेयर महिला क्रिकेट : सम्झनाको अर्धशतकसँगै सुदूरपश्चिमले कोशीलाई हरायो
-
लक्ष्मी ग्रुपको ५० वर्ष : मिठाई भण्डारदेखि हुन्डाई ‘एसेम्बल’सम्म
-
सुशासनका पक्षमा उभिएकाले राजश्व बढाउन सफल भयौँ : मन्त्री शर्मा