कविता
बाटो
शनिबार, २२ वैशाख २०८१, ०९ : ०८
कुनै दिन भयङ्कर पिएको बेला
आधा होस् गुमाएर
आधा होस् सम्हालेर
ढुलमुल ढुलमुल
पश्चात्तापको बाटो
तिम्रो दैलोसामु आइपुग्ने मन छ
र छिमेकीले छ्याङ्गै सुन्ने गरी
तिमीलाई केही बताउने मन छ
तिमी ठुलो पत्थर हौ
धन्न मेरो शिर ठोक्किएन
र बच्यो मेरो शिर
म तिमीलाई टोपी बनाउन चाहन्थेँ
तिमी पत्थरै पत्थर रहेछौ
धन्न ठेस लागेर लडिनँ
र बच्यो मेरो छाती
म तिमीलाई मुटु बनाउन चाहन्थेँ
साँच्चै भन्ने हो भने....
तिमी मूर्ति बन्न नि लायक रहिनछौ
म तिमीलाई ईश्वर बनाउन चाहन्थेँ
मेरो घरको तीन चुल्होको
गौरव बनाउन चाहन्थेँ
यत्ति भनी राखेर
ढुलमुल ढुलमुल
सन्तुष्टिको बाटो
आफ्नै घरतिर फर्कने मन छ
र भोलीदेखि फेरि खोज्ने मन छ
माया भएको मान्छे
मेरो प्रेम बुझ्ने मान्छे
र हिँड्न मन छ फेरि यौटा
नयाँ बाटो
'सम्झनाको फोटोकपी' बाट
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
वाग्मती सफाइ अभियानमा ६ हजार बिरुवा रोपिए
-
मेस्सीको ‘न्यापकिन कनट्र्याक्ट’ १३ करोड रुपैयाँमा बिक्री
-
उदयपुरमा आत्महत्या न्यूनीकरण सम्बन्धी सचेतनामूलक कार्यक्रम
-
फाइनलमा देखाएको अभद्र व्यवहारपछि युभेन्टसद्वारा म्यानेजर बर्खास्त
-
भारत : बसमा आगलागी हुँदा १० जनाको मृत्यु, २० जना घाइते
-
मकवानपुरमा सवारी दुर्घटना, दुईजनाको मृत्यु, एक घाइते