लघुकथा : रूढिवादी सोच
लगातार मोबाइल बजेका कारण उनको निद्रा खल्बलियो । “यति राति कसले होला ?” भन्दै मोबाइल हेरिन् । छोराको रहेछ ।
“दुई घण्टा अगाडि वा चार घण्टा पछाडि गरेको भए पनि हुने, यो मध्यरातमा किन गर्यो होला ?” भन्दै फोन उठाउन थालिन् ।
“आमा सुत्नुभएको थियो होला मैले उठाएँ, दर्शन आमा ।” छोराले भन्यो ।
“भाग्यमानी हुनु” भन्दै आशीर्वाद दिएर सन्चो बिसन्चो सोधिन् ।
“आमा बुवाको फोटो पठाएको छु ।” छोराले भन्यो ।
मोबाइलमा नातिको फोटो देखेर भावुक भइन् । काखमा राखेर बुबुमाम खुवाएको कल्पना गरिन् । छोराले दुई पटक बोलाउँदा उनी झस्किन् ।
“के भयो आमा ?” छोराले भन्यो ।
“बाबु मैले नातिलाई कहिले काखमा लिन पाउँछु ?” उनले भनिन् ।
“हामी त आउन मिल्दैन । व्यवस्था मिलाएर एक दुई महिनाका लागि हजुरलाई बोलाउँला नि ।” छोराले भन्यो ।
“जे जस्तो भए पनि चाडको बेला नरमाइलो हुँदो रहेछ, भएका छोराबुहारी पनि परदेशी हुँदा ।” आमाले गुनासो गरिन् ।
“के गर्नु त्यहाँ सिस्टम ठिक छैन ।” छोराले सिस्टमलाई दोष लगायो ।
“किन त बाबु यस्तो राति फोन गरेको ?” आमाले सोधिन् ।
“ए कुरै कुरामा मुख्य कुरा भन्न बिर्सेछु । भोलि गएर त्यो ढ्याङ्ग्रेलाई बुवाको फोटोमा भए पनि फु फा गरिदिन लगाउनु न । बुवालाई सन्चो भएको छैन ।” छोराले भन्यो ।
“बाबु तिमीले त घर, गाउँ, आफन्त र देश छोडेर गए पनि तिम्री आमाले पनि छोड्न थालेको अन्धविश्वास र रूढिवादलाई त सँगै लगेका रहेछौ है ?” उनले भनिन् ।
पोखरा–७ मासबार, कास्की
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
भर्खरै
-
दसैँ नमनाउने ललितपुरको खोकनामा मनाइँदै सिकाली जात्रा
-
थप ५७ हिमाल आरोहणका लागि खुला
-
घर-घरमा मेलम्चीको पानी वितरण सुनिश्चित गर्न मन्त्री यादवको निर्देशन
-
जनगुनासो नआउने गरी कार्यसम्पादन गर्न प्रहरीलाई निर्देशन
-
जुम्लामा मोटरसाइकल दुर्घटना हुँदा एक जनाको मृत्यु
-
पशुपति गौशाला धर्मशाला बुधबारदेखि खाली गर्न महानगरपालिकाको माइकिङ