एक्सक्लुसिभ स्टोरी
युनिकोड
मिति रूपान्तरण
कविता : युद्धको छाँया
शनिबार, ०५ कात्तिक २०७९, ०७ : ४७
आकाश उज्यालो हुनुपर्ने
कालोपोतो दलेर
राक्षसी बनेको किन भएको होला ?
पूर्वमा लाली हैन ज्वारभाटा उठेको छ
क्रिमियामा यतिबेला
प्रिय कविका शब्दहरू भोकै छन्
मेरो आँखाका परेला काँचै छन्
युद्धमा दुईवटा लडाकु विमान चिप्लिएर
नदीलाई विकृत पारेका छन्
खेतबारीमा बालीनाली बाँझै छन्
समयको उचित मौसममा
घाँसको ऊनिचित गला रेटिएको छ
उल्टो सपना संस्करणमा
गाईवस्तु र चरनका खर्कहरू
तोपका गोलाले भरिएका छन्
गोलीका पुराना खोकाका टुक्रा
पानी बनेर धाराबाट तपतप चुहिन्छन्
तिमीलाई खाली हात देखाएर
अनौठो सलाममा
खाली उपत्यकामा
आकाश लम्बिदै छ
तिम्रो पछाडि छायाँ छ, युद्धको ।
खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
लेखकको बारेमा
भर्खरै
-
फेरि बढ्यो सुनको मूल्य, कतिमा हुँदैछ कारोबार ?
-
आमिर खानले गरे ‘सरफरोश २’को घोषणा
-
सरकारसँगको सहमति पालना नभएको भन्दै अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको प्रदर्शन (तस्बिरहरू)
-
संसदीय छानबिन समिति गठनमा प्रधानमन्त्री सकारात्मक : कांग्रेस
-
सभामुखले बोलाए दलका प्रमुख सचेतकहरूको बैठक
-
अपाङ्गता भएका व्यक्तिहरूको काठमाडौँमा दबाबपूर्ण र्याली (तस्बिरहरू)
_OXhFlTvluG.jpg)
