कवि जी
तिमी कविताका हरफहरू त कोर्छौ
तर ती कविताहरूमा 
कुनै वास्तविकता छैन भने
कविताको कुनै
रस छैन भने
फगत तिम्रा कविता
निर्जीव ढुङ्गा हुन्छ 
जहाँ कुनै अनुभूति छैन ।

तिमीले गाएको गीतमा
जनताको मर्म छैन भने 
त्यो गीतले 
हाम्रो गाथा बचाउन सक्तैन यहाँ
किनकि, त्यो गीतमा 
विदेशीकै गुलाम छ
त्यसैले तिमी अब गीत 
गाउन छाडिदेऊ
जुन गीतले, 
तिम्रो कर्म बुझ्दैन भने ।

भन्छन्, जहाँ पुग्दैन रवि
त्यहाँ पुग्दछन् कवि
आज कविको 
परिभाषा फेरिएको छ 
कविताका रसहरू हराएका छन्
कवितासँगै 
कविले नजानिँदो ढङ्गले 
वादका रूपलाई आश्रय 
दिइरहेका छन् यहाँ 
त्यसैले त ? 
तिमी कविता लेख्न छाडिदेऊ
जहाँ कविताको, 
न्याय गर्न सकिँदैन भने ।